Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

ΑΙΩΝΙΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ

Ο Νίκος Μπακογιαννόπουλος ήταν αγαπημένη φιγούρα στην τηλεόραση των παιδικών μου χρόνων. Το πατρικό μουστάκι, ο ήρεμος, αργός λόγος του, το τεράστιο γυαλί, η επανάληψη της τελευταίας λέξης στην αρχή της επόμενης περιόδου με είχαν κάνει να τον λατρέψω, όταν ήμουν στο Δημοτικό, κι ας μην καταλάβαινα ούτε τα μισά από τα κουλτουριάρικα που μπουμπούνιζε για να προλογίσει τις εξαιρετικές, κατά κανόνα, ταινίες της "Κινηματογραφικής Βραδιάς".

Ένα παρόμοιο κόνσεπτ εκπομπής και (μικρότερο) μουστάκι είχε και ο Νίκος Δήμου. Η διαφορά ήταν ότι πριν την ταινία (ή μετά, δε θυμάμαι κι ακριβώς) δε μιλούσε μόνος του, αλλά έφερνε και κάτι άλλους τύπους και πλακώνονταν σε συζητήσεις, όχι για την ταινία, αλλά για διάφορα κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά και γενικώς ευρωπαϊκά. Ήταν άλλωστε η εποχή που ο Εθνάρχης ήταν όλο σούρτα-φέρτα, για να πείσει (και καλά) τον Σμιτ και τους άλλους ευρωηγέτες ότι πρέπει να μπούμε στην ΕΟΚ και ο ευρωδήμου είχε αναλάβει κι αυτός να μας πει πόσο καλό είναι να είμαστε Ευρώπη.

Η βασική διαφορά μεταξύ των δύο μουστάκηδων ήταν ότι ο Μπακογιαννόπουλος έδινε την εντύπωση του αγαπημένου θείου που ξέρει πολλά, αλλά ως γνήσια σοφός, δε λέει ούτε τα μισά, γνωρίζοντας ότι όσο λιγότερα λες, τόσο περισσότερα ξέρεις. Ο άλλος μουστάκιας, ο Ευρωπαίος, ήταν πάντα αντιπαθητικός και, κυρίως, αφόρητα βαρετός. Και οι ταινίες που έδειχνε ήταν, συνήθως, μάπα.

Χρόνια μετά έμαθα ότι είχε γράψει ένα μπεστ σέλερ, που μας έλεγε πόσο κακό είναι να μην μπορούμε να γίνουμε Ευρώπη, ενώ πρόσφατα έμαθα ότι πήγε στη Γερμανία να σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία (δεν κάνω πλάκα) κι έτσι κατάλαβε πόσο κακός είναι ο μαρξισμός, αφού σε άρθρο του γράφει σήμερα ότι εκεί έζησε από κοντά την "εξέγερση" στην Ουγγαρία του ΄56 και την "Άνοιξη" της Πράγας του ΄68. (Καλά, πόσα χρόνια ήταν φοιτητής στη Γερμανία;)

Ένας άλλος διαφημιστής, πιο νέος αυτός, χωρίς πτυχίο, ούτε από Γερμανία ούτε από Ελλάδα, ο Θάνος Τζήμερος, μας είχε πει προσφάτως ότι όχι μόνο απέρριψε το μαρξισμό από μικρός, αλλά ότι ο Μαρξ, αυτοπροσώπως, είναι ένας άσχετος που ποτέ δεν κατανόησε τους νόμους της αγοράς.

Λοιπόν, και οι δύο αυτοί αντιμαρξιστές θεωρούνται από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες της διαφήμισης στην Ελλάδα των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών. Καταλάβατε ότι είναι μεγάλη δυστυχία να είσαι Έλληνας στην Ελλάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου