ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Ο Άδωνις είχε πια αποκάμει. Μάζευε για ώρα τα μικρά, γεμάτα συναισθήματα, αντικείμενα από το υπουργικό γραφείο, ενώ ταυτόχρονα έδινε τις τελευταίες μάχες με τα συμφέροντα, τους κωλογιατρούς και το τέρας του κρατισμού. Μόλις είχε κλείσει το τηλέφωνο μαζί με άλλη μία συμφωνία για περαιτέρω μείωση της τιμής πανάκριβου φαρμάκου για καρκινοπαθείς. "Από τα 60 ευρώ τον έριξα στα 40. Όχι πουτανιές στην πουτάνα", μονολόγησε. Ο έμπειρος έμπορας πίστευε πραγματικά ότι, αφού ήξερε πώς να μοσχοπουλήσει τις σοφίες του Κωσταντίνου Πλεύρη από την τηλεόραση και το πυρπολούμενο ανά εβδομάδα βιβλιοπωλείο του, είχε και πλήρη αντίληψη των κυκλωματων στο χώρο της Υγείας και, βέβαια, της Οικονομίας εν συνόλω.

Δεν ήταν όμως ώρα για αναπολήσεις. Είχε ακόμη δουλειά. Άνοιξε την τηλεόραση και με θρησκευτική ευλάβεια καρφώθηκε στην εκπομπή του αγαπημένου του Γιώργου Αυτιά. Έπεσε σε τηλεφώνημα τηλεθεατή, προφανώς εγκάθετου από το ΠΑΜΕ, που ωρυόταν: "Μας λέει ο κύριος Γεωργιάδης ότι μειώθηκαν οι τιμές των φαρμάκων, αλλά εγώ ξέρω ότι για τα φάρμακά μου πληρώνω πολύ περισσότερα, αφού μειώθηκε η συμμετοχή του ασφαλιστικού μου ταμείου". Αμέσως κάλεσε από το υπουργικό τηλέφωνο στο κανάλι του Αλαφούζου και του Άρη Πορτοσάλτε. 

- Με πληροφορούν ότι θέλει να παρέμβει ο κύριος Γεωργιάδης, είπε, δήθεν ξαφνιασμένος, ο Αυτιάς.

- Ναι, Γιώργο, ο κύριος που μιλάει είναι σίγουρα κομμουνιστής. Τα φάρμακα έχουν γίνει πιο φτηνά. Αν δεν έχει λεφτά να τ' αγοράσει, θα μπορούσε να οικτίρει τον εαυτό του που τόσα χρόνια δεν αξιώθηκε να κάνει ένα ασφαλιστικο συμβόλαιο με ιδιωτική εταιρεία. Ας του γίνει μάθημα και του κυρίου και όλων των άλλων που τόσα χρόνια παρασιτούσαν με σύμμαχο τον κρατισμό. Σας καλημερίζω.

Έκλεισε το τηλέφωνο με το χαμόγελο του θριάμβου. Το βλέμμα του έπεσε στη φωτογραφία της Ευγενίας. "Αγάπη μου, η Ελλάδα αλλάζει", ψιθύρισε τρυφερά και αισιόδοξα. Την τοποθέτησε απαλά πάνω-πάνω στο χαρτόκουτο που είχε ήδη στοιβάξει τα σιντι του Ρουβά, τα ντιβιντί "300" και " 300 ΙΙ" και ετοιμάστηκε να κλείσει τον υπολογιστή, τον διέκοψε όμως το κινητό με το χαρακτηριστικό ήχο που είχε ταυτίσει με τον κολλητό του, τον Γρηγόρη.

- Έλα, ρε φίλε, ακούω ότι φεύγεις.

- Ναι, Γρηγόρη μου, ο πρωθυπουργός μου αναθέτει νέα αποστολή. Δε σου λέω το Υπουργείο, γιατί είσαι και μαλάκας και θα το διαρρεύσεις, όμως να ξέρεις ότι ή ο Πολιτισμός ή η Παιδεία μας θα δουν καλύτερες μέρες.

- Μπράβο! Κι εγώ ξαπόστειλα, και καλά, το ραμολί τον Φώτη. Τον σετάρω για Κάρολο.

- Όλοι σ' αυτήν την ομάδα της Ευθύνης κάνουμε το καθήκον μας. Θα τα καταφέρουμε. Τώρα έχουμε και τον Σταύρο στη φαρέτρα μας.

- Ναι. Τον εκτιμώ πολύ. Χαιρετώ.
- Τα λέμε.

Με έναν αναστεναγμό πήρε την κούτα παραμάσχαλα και σηκώθηκε. "Θα νικήσουμε", είπε δυνατά. 

Ναι, Άδωνη. Θα νικήσετε.