Κόλλησε το αυτοκόλλητο χαρτάκι με τον Oλέγκ Μπλαχίν στη θέση του. Η Σοβιετική Ένωση δεν είχε προκριθεί στο Μουντιάλ της Αργεντινής και έτσι της αναλογούσε μόνο ένα τέταρτο σελίδας στο άλμπουμ της Πανίνι. Στο μικροσκοπικό διαμέρισμα του Ζωγράφου επικρατούσε ησυχία. Ξανακοίταξε τα αρχικά CCCP. "Σοβιετική Ένωση λέγεται, τι να σημαίνουν άραγε αυτά τα γράμματα;" σκέφτηκε. Τελείωνε την Ε' Δημοτικού και έμεναν δυο μήνες μέχρι τον Ιούνιο. Το περίμενε πώς και πώς. "Σβήστε το φως", ακούστηκε από μέσα η φωνή του πατέρα του.
Στο σχολείο η μέρα ήταν τέλεια. Είχαν την τέλεια κυρία Γεωργία και όλη η χρονιά πήγαινε πρίμα. Την αγαπούσε πραγματικά, όχι με ερωτικό πάθος όπως την κυρία Κατερίνα στην Α' Δημοτικού, αλλά με την επίμονη και σταθερή αγάπη της εκτίμησης και του σεβασμού. Επρόκειτο για μια σοβαρή σχέση. Στο διάλειμμα είχε ανταλλάξει κάτι στάδια που τα είχε διπλά και τον Ρουμενίγκε, που τον είχε τριπλό, με το σήμα της Ουαλίας και κάτι Γιουγκοσλάβους, που τους έψαχνε για βδομάδες. Μερικές φορές η ζωή είναι ωραία.
Το σχολικό το οδηγούσε ένας συμπαθέστατος μαλλιάς, που συχνά φορούσε σαγιονάρες, ο κύριος Μίμης. Είχε και μια ταβέρνα και έλεγε για τα ψάρια που έπαιρνε σε καλή τιμή, ποτέ όμως σαυρίδια, γιατί "Σαυρίδια ίσον φίδια". Μιλούσαν για πολλά με την κυρία Γεωργία. Έμενε Ζωγράφου και την έπαιρνε κι αυτήν το σχολικό. Αυτή κατέβαινε πιο πάνω, προς το νεκροταφείο. Η κυρία Γεωργία, τώρα που τα σκέφτεται ο κάποτε μικρός Μανώλης, πρέπει να ήταν κομμουνίστρια. Όλο έλεγε για το πόσο φασίστας ήταν ο Παπαδόπουλος και πόσα παιδιά σκοτώθηκαν στο Πολυτεχνείο και ο κύριος Μίμης, που εμφανώς ήταν κατάμαυρος, φώναζε ότι ο κόσμος περνούσε μια χαρά και "Πες μου έναν που χάρισε τη ζωή στον δολοφόνο του". Εννοούσε τον Παναγούλη, αυτό το ήξερε ο πιτσιρικάς, γιατί είχε γίνει μεγάλος ντόρος με τους συμμαθητές όταν σκοτώθηκε στη "Βουλιαγμένης" (τότε πρωτάκουσε για τη Βουλιαγμένης και νόμιζε ότι ήταν κοντά στη Βουλιαγμένη). Ο Νίκος από τη Σαντορίνη έλεγε ότι τον σκότωσαν οι χουντικοί. Ο κύριος Μίμης όμως, πάντα επέμενε: "Χάρισε τη ζωή στον δολοφόνο του".
Κατέβηκε από το αυτοκίνητο. Είδε τη γειτόνισσα που του είπε ότι όλοι έχουν φύγει και μόνο ενοικιαστές υπάρχουν πια στην πολυκατοικία. Πήρε να κατηφορίζει προς την Παπάγου, που όταν ήταν μικρός δεν είχε ιδέα ότι συνδεόταν με τον Εθνικό Συναγερμό. Τι να κάνει η κυρία Γεωργία; Το άλμπουμ το 'χε συμπληρώσει. Το 'χει πετάξει η μάνα του εδώ και χρόνια.
YΓ. Χρόνια μετά από αυτό το ποστ, έμαθα ότι η κυρία Γεωργία πέθανε το 2002 από καρκίνο στον Άγιο Σάββα. Αγαπημένη και αξέχαστη.
Φατσάκια των 70s! Πολύ συγκινητικό! Άτιμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή