Το μόνιμο ερώτημα που επανέρχεται, όταν προτάσσεται ο λενινιστικός δρόμος, είναι το κατά πόσο διασφαλίζεται η αποφυγή μετατροπής του σοσιαλιστικού κράτους σε γραφειοκρατική μήτρα της αντεπανάστασης, όπως έγινε στην ΕΣΣΔ με τους Γκόρμπους και τους Γέλτσους. Η απάντηση είναι προφανής. Κανείς δεν το διασφαλίζει, παρά μόνο η βούληση των κομμουνιστών να διαφυλάξουν το σοσιαλιστικό κράτος ως μήτρα της αταξικής, α-κρατικής κοινωνίας. Η βούλησή τους δε, προκύπτει από την ιστορική εμπειρία, τα λάθη, τις αστοχίες, τις αντικειμενικές συνθήκες, την ανάγκη που λέει κι ο Βάρναλης. Αξίζει τον κόπο να ρισκάρεις για όλα αυτά; Σαν να λέμε, αξίζει τον κόπο να μπεις στη βάρκα για την απέναντι στεριά σε τρικυμία, όταν το πλοίο βυθίζεται.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου