Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

ΑΝΤΩΝΗ ΓΕΛΤΣΙΝ, ΦΕΡΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ.

Ως γνωστόν, στο σιδηρούν παραπέτασμα δεν υπήρχαν απεργίες, ενώ δεν μπορούσες να βγείς στην Ερυθρά Πλατεία και να φωνάξεις "Ο σύντροφος Μπρέζνιεφ είναι μαλάκας". Επίσης, ο κόσμος δεν κυκλοφορούσε με ιδιωτικά αυτοκίνητα και στα στερνά της κομμουνιστικής Ρουμανίας ο Ρουμάνος υπέφερε για να αποπληρωθεί το χρέος της χώρας. Ο δημόσιος βίος κυριαρχούνταν από τη διαφθορά, την κατάχρηση εξουσίας και, βέβαια, το νεποτισμό. Μην ξεχνάμε ότι ο Γέλτσιν ξεπήδησε με τη βότκα στο χέρι από τα σπλάχνα του ΚΚΣΕ, όπως και ο Γκόρμπι, βεβαίως.

Υπήρχε, βέβαια, ένα ιδεολόγημα, προβαλλόμενο ως συνεκτικός αρμός: Η σοσιαλιστική οικοδόμηση με απόληξη την αταξική κοινωνία. Επίσης, υπήρχε στην ΕΣΣΔ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έδινε την ευκαιρία σε όλους τους σοβιετικούς πολίτες να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους, υπήρχε διασφαλισμένη δουλειά για όλους, δωρεάν παροχή ιατρικών υπηρεσιών και νοσηλείας, Μέσα Μαζικής Μεταφοράς επαρκή, καλλιτεχνική παραγωγή, που σήμερα σε κάνει να θλίβεσαι, βλέποντας την κατάντια των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών, οι πρόεδροί των οποίων ανάγουν σε μείζον πολιτιστικό γεγονός τη συμμετοχή της Ρουσλάνα στη Γιουροβίζιον.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν απεργίες, αν πεις κάποιον κλέφτη πολιτικό κλέφτη, θα σου πάρει και τα σώβρακα, τα αυτοκίνητα κυκλοφορούν όλο και λιγότερο, λόγω βενζίνης και αδυναμίας συντήρησής τους, μας πάνε καροτσάκι και θα συνεχίσουμε έτσι για απροδιόριστο χρονικό διάστημα, προκειμένου να αποπληρώσουμε το χρέος, ενώ είμαστε η πρώτη, πλέον, χώρα σε διαφθορά (ξεπεράσαμε και τη Βουλγαρία). Ο νεποτισμός, δόξα τω θεώ, έχει χτυπηθεί καίρια.

Υπάρχει όμως κι εδώ ένα συνεκτικό ιδεολόγημα. Όσο πιο σκουλήκι γίνεις, τόσο πιο πολλές ελπίδες έχεις να επιβιώσεις και, αν το λέει η καρδιά σου, να τους πατήσεις όλους χάμω. Υπάρχει κι ένα μεγάλο συλλογικό όραμα: Να γίνουμε Ταϊβάν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου