ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ

Το πολύ μοδάτο ιδεολόγημα των πάλαι ποτέ αριστερών, αλλά και των μηδέποτε ασχοληθέντων με τον Μαρξ αριστερών φιλελεύθερων (παρ' τ' αυγό και κούρευτο) είναι ότι δεν είναι φιλελεύθεροι, απλά είναι εκφραστές της Κοινής Λογικής. Τι είναι αυτή η Κοινή Λογική; Η συνισταμένη κοινωνική αντίληψη, το "κοινώς" αποδεκτό, το "αυτονόητο" ντε, του οποίου θυμάστε και τη σχετική επανάσταση που κηρύχθηκε εν Ελλάδι από τον ΓΑΠ στο Καστελλόριζο.

Ο Γκράμσι, αυτός ο παλιοδογματικός λενινιστής, αναφέρεται στον Κοινό Νου, αξιολογώντας τον ως ένα αντικειμενικά υπαρκτό δεδομένο, καθοριστικό για τον προσδιορισμό της σύλληψης της πραγματικότητας ως Ιστορίας, παρελθούσας και εν τη γενέσει της, από τον διανοούμενο, ήτοι τον φιλόσοφο, νοούμενο, με τη σειρά του, ως συλλαμβάνοντα τις ορατές και αδιόρατες συνάψεις του γίγνεσθαι κατά τρόπο συστηματικό και με απώτερο σκοπό όχι μόνο να επεξηγήσει, αλλά και να παραγάγει ένα όραμα για το παρόν και το μέλλον. Αυτός λοιπόν ο γαμάω τύπος, ο απόγονος του Σωκράτους, σύμφωνα με τους φιλελεύθερους αριστερούς, πρέπει να αρκείται στην αποδοχή, άντε και την ανάλυση του Κοινού Νου.

Τι είναι όμως η κοινή λογική, παρά μία φωτογραφία της πραγματικότητας και ως εκ τούτου, νοείται ως αληθινή (και πανίσχυρη) συναρτώμενη από τις συνθήκες μέσα στις οποίες ζουν και σκέφτονται οι φορείς της. Οι συνθήκες αυτές όμως μεταβάλλονται, μεταβάλλεται λοιπόν και η Κοινή Λογική, που θεωρούμενη στη διαχρονία παύει να είναι κοινή και γίνεται της κοινής, όπερ μεθερμηνευόμενον, όποιος θέλει να παρουσιάσει την κοινωνική δομή και την ένταξη του ατόμου σε αυτήν μέσα από την οπτική γωνία ενός Αλέκου Σακελλάριου στο "Οι Γερμανοί ξανάρχονται" θα μας δώσει πολλές ευχάριστες στιγμές με τον Λογοθετίδη εκφραστή (και θύμα) του αυτονόητου. Αν όμως θέλουμε να καταλάβουμε τι μας γίνεται πρέπει να δούμε τον Στάλκερ. Και να θυμόμαστε ότι ο Ταρκόφσκι δεν ήταν μόνο Ρώσος και βαθύς γνώστης του ορθόδοξου μυστικισμού. Είχε διαβάσει και Μαρξ.