Όποιος έχει δει τον "Πελέ, τον Κατακτητή" δυσκολεύεται να συνειδητοποιήσει ότι ο χρόνος δράσης της ιστορίας είναι η Σκανδιναβία πριν από 120 χρόνια. Σε απόσταση τεσσάρων μόλις γενεών από σήμερα, εκεί στον παγωμένο βορρά, γινόταν του κουτρούλη ο γάμος ή μάλλον, για να είμεθα ακριβέστεροι, του περιφερειακού καπιταλισμού το έλα να δεις.
Σήμερα, βεβαίως, η Σκανδιναβία είναι το υπόδειγμα της επιτυχίας του σοσιαλδημοκρατικού μοντέλου, ενώ, τώρα τελευταία, λόγω υπερβολικής επιτυχίας, είπαν να αναπτύξουν και το φιλελεύθερο μοντέλο, για να υπάρξει και μια ποικιλία στην επιτυχία . Γενικότερα, οι επιτυχίες στις Ευρώπες πήγαν σύννεφο καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά συνεχίστηκαν και με την κατάρρευση του Σιδηρού Παραπετάσματος, όταν οι ανατολικοί γείτονες εκλιπαρούσαν να μπουν κι αυτοί στο κλαμπ της επιτυχίας.
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και η δυτική Ευρώπη αγκάλιασε με στοργή τη δόλια της αδελφή, την Ανατολική, στην Αρχαία Αγορά, Σημίτη προεδρεύοντος. Πάνω όμως που φαινόταν ότι όλοι θα αναπτυχθούμε πλέον φιλελεύθεροι κι αδελφωμένοι, ενέσκηψε κρίση κακιά και με PIGS, κρίση χρέους, τεμπέληδες Έλληνες, διεφθαρμένους Ιταλούς, διογκωμένο Δημόσιο (ελληνικό), φοροφυγάδες υδραυλικούς (Έλληνες), ανεπίτρεπτα βαρύ κοινωνικό κράτος (στο Βορρά αυτό), κορπορατισμούς από δω κι από κει και, τέλος πάντων, δε πάρτυ ιζ όβερ και τον πούλο, διότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί.
Κατά τα φαινόμενα, δεν ήμασταν οι μόνοι που ζούσαμε πάνω απ' τις δυνάμεις μας. Πελέ, ετοιμάσου για νέες ατραπούς ανάπτυξης και μετανάστευσης, βεβαίως. Μας δανείζανε όνειρο. Tώρα στον εφιάλτη μας και τον τόκο στους δανειστάς, εν τη ευρυτέρα, ιμπεριαλιστική, εννοία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου