ΚΑΤΙΝΕΣ

Αριστερή του καναπέ, λίγο πριν την επιβίβαση στο κρουαζιερόπλοιο

Τα φιλελεύθερα αγόρια και κορίτσια είναι εμφανές ότι έχουν περάσει σε θέση άμυνας. Αντί να το παίζουν υπεράνω ταπεινών προσωπικών επιθέσεων, στηρίζοντας την επιχειρηματολογία τους στα γνωστά φληναφήματα περί "μονοδρόμου", βλέποντας ότι η ηχώ των αποψεών τους είναι πλέον περίπου σουρεαλιστική, ακόμη και στα δικά τους αυτιά, το ρίξανε εσχάτως στην κατινιά.

Έχω μια φίλη στο φέισμπουκ που τυγχάνει να είναι μορφωμένη, ευαίσθητη, αριστερή (οπορτουνίστρια, βέβαια) και δημόσιος υπάλληλος. Έχει όλα όσα υποκρίνονται ότι διαθέτουν πολλοί φιλελεύθεροι και όσα μισούν ή ίσως και να φθονούν. Ποτέ δεν το έπαιξε αριστερή που πεινάει ούτε προσποιήθηκε ότι βρίσκεται στα όρια της απελπισίας λόγω της οικονομικής της κατάστασης. Φρίττει με την περιρρέουσα κατάσταση, νοιώθει τον πόνο των φίλων και γνωστών που απολύονται και βρίσκονται στο κατώφλι της απελπισίας, περιμένοντας την επανεκκίνηση. 

Τυγχάνει να την γνωρίζω και προσωπικά και σας διαβεβαιώ ότι κάθε άλλο παρά είναι γκλάμουρ τζάνκι, ενώ διάγει βίο λιτό κι απέριττο. Εκανε όμως το μοιραίο λάθος. Πήγε δυο-τρία ταξίδια τους τελευταίους μήνες, επενδύοντας εκεί χρήματα που ο μέσος Έλληνας, φιλελεύθερος και μη, ρίχνει σε ακριβά αυτοκίνητα, εξόδους στην παραλιακή και λοιπές πολιτιστικές δραστηριότητες. Συμπέσαμε μάλιστα σε ένα από αυτά στο ίδιο νησί, όπου είχε έρθει με τον σύντροφό της, στην Μέκκα της γκλαμουριάς, την πανάκριβη Αμοργό. Φθηνό κατάλυμα, φθηνό φαγητό, τέλος πάντων τίποτα που να μην είναι συμβατό με τις αποδοχές ενός χαμηλόμισθου δημοσίου υπαλλήλου, που δεν έχει οικογενειακές υποχρεώσεις.

Τσιμπάνε λοιπόν οι Σέρλοκ Φρίντμαν του φέισμπουκ τις φωτό από την Αγία Άννα και την εξωτική Βαλέτα και γράφουν αριστουργηματικά στάτους για την "φίλη" τους. Χτυπώντας κόκκινο στην ισοπέδωση της κοινής λογικής και γράφοντας το έπος της κακοήθειας, κρώζουν, φωτογραφικά, χωρίς να προσωποποιούν υποτίθεται, για επαναστάτες με δεξιές τσέπες και λοιπά επιχειρήματα, που ακούμε βέβαια εδώ και χρόνια από το έτερον ήμισυ των φιλελεύθερων, τους φασίστες.

Εννοείται ότι στην Ελλάδα πολύ αριστεροί είναι "αριστεροι" (δες εδώ), το μείζον όμως είναι να διακρίνουμε τη στοιχειώδη αλήθεια: Ευαισθησία και ενδιαφέρον για την ανατροπή ενός αδιέξοδου και σάπιου συστήματος, βάσει στοιχειωδών αρχών της διαλεκτικής, δεν μπορεί να έχουν μόνο οι ευρισκόμενοι στο χειρότερο επίπεδο εκμετάλλευσης. Ο άνθρωπος προσδιορίζεται από τις οικονομικές συνθήκες, ταυτόχρονα όμως υπάρχει και ένα εποικοδόμημα που επαναπροσδιορίζει, δυνητικά, τη θέση του απέναντι σε αυτές. Τι βάσεις και εποικοδομήματα όμως; Όταν εχεις να κάνεις με τούβλα όλα πάνε περίπατο.