ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Δεν υπάρχει πιο ύπουλο και υποκριτικό επιχείρημα από το "Η απεργία είναι δικαίωμα, αλλά δικαίωμα είναι και η εργασία".

Όσοι το προβάλλουν αποσιωπούν ότι το "δικαίωμα" στην εργασία της μειοψηφίας των εργαζομένων, σε μια επιχείρηση, κόντρα στην πλειοψηφία των απεργών, υπονομεύει το δικαίωμα στην εργασία των απολυθέντων συναδέλφων τους και δίνει το μήνυμα πως ό,τι και να λέει τ' αφεντικό σκύβεις το κεφάλι. Στην όποια αντίδραση θα είσαι κι εσύ μόνος, όπως μόνος είναι ο συνάδελφός σου που απολύθηκε, αλλά εσύ νοιάστηκες μόνο για το δικό σου "δικαίωμα στην εργασία".

Το δικαίωμα στην εργασία για τους αμύντορες των ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι στην ουσία δικαίωμα του εργοδότη να ανοίγει και να κλείνει τη στρόφιγγα της εργασίας κατά το δοκούν, επικαλούμενος τους νόμους της αγοράς, τη βιωσιμότητα της επιχείρησης και όλα τα άλλα κατάπτυστα επιχειρήματα όσων έχουν ξελιγωθεί με την "παραγωγικότητα", την "επιχειρηματικότητα", "την απορρύθμιση" και λοιπά ρεαλιστικά και αμάχητα επιχειρήματα. Όταν βέβαια, "αριστεροί" φτάνουν στο σημείο να θεωρούν φυσιολογική τη διαιώνιση της ταύτισης της εργασίας με εμπόρευμα σε πλειστηριασμό, επειδή "απέτυχε ο κεντρικός σχεδιασμός", τι να περιμένεις από τους επιχειρηματίες και τον Σαμαρά;

Και η απεργία βέβαια είναι δικαίωμα, όσο δεν απειλεί ουσιαστικά την ανατροπή των σχεδιασμών είτε της κυβέρνησης είτε της εργοδοσίας. Όσο είναι ένα δημοκρατικό άλλοθι, χωρίς "ακρότητες" όλα είναι μια χαρά. Άσε που κάτι ξεκούδουνες 24ωρες αναπαράγουν την αίσθηση της αδυναμίας του εργατικού κινήματος ανατροφοδοτώντας την τάση αποδοχής των άνωθεν σχεδιασμών, αφού "τίποτα δεν μπορεί να γίνει".

Καλή δύναμη στους απεργούς της Χαλυβουργίας. Νίκη.