Φεύγουν οι μέρες, χοντραίνουν οι αποκαλύψεις για τον Αλέξη Μπάαντερ και την Ούλρικε Δούρου. Χεσμένος ο Πορτοσάλτε στο ραδιόφωνο τσιρίζει πια σαν τον Τράγκα του φιλελευθερισμού κάθε πρωί για το λόμπι της δραχμής και καλεί στο τηλέφωνο και την Εύη "Ήμουν κι εγώ μεταρρυθμίστρια" Χριστοφιλοπούλου, να μας πουν πόσο χρειαζόμαστε υπεύθυνη κυβέρνηση.
Όταν μία εγχείριση σε νοσοκομείο δε γίνεται, αν δεν πληρώσεις για τα φάρμακα της αναισθησίας.
Όταν κόβονται οι συντάξεις-επιδόματα των 300 ευρώ για συνανθρώπους μας που δεν μπορούν να δουλέψουν ούτε καν να αυτοεξυπηρετηθούν.
Όταν ακόμη κι ένα μικρό παιδί αντιλαμβάνεται πλέον ότι η υπόθεση ευρώ όνειρο ήτανε και πάει.
Όταν όλα αυτά τα ανθρωπάκια που μας κυβερνούσαν επί χρόνια εξακολουθούν να μας κουνάνε το δάχτυλο για όσα συμβαίνουν.
Όταν μας φέρονται όπως ο νταβατζής στην πουτάνα, που της λέει ότι μαζί τα τρώνε και δε θα επιβιώσει στην πιάτσα μόνη της.
Όταν ζεις στην Ελλάδα, που και οι ποιητές (και οι ποιήτριες) ανησυχούν για την Οικονομία, μην περιμένεις να σωθείς από όσους μιλάνε "λογικά". Το λογικό μέσα στο παράλογο είναι δυο φορές παράλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου