Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

ΗΤΑΝ Ο ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;


Ένας φίλος, όχι από τα παλιά, αλλά από το φέισμπουκ, έγραψε προ ημερών άλλο ένα από τα στάτους που κάνουν αριστερούς οπορτουνιστές να αφρίζουν (ο ίδιος είναι δεξιός οπορτουνιστής, αλλά και γαμώ τα παιδιά). Δεν το θυμάμαι ακριβώς, αλλά το νόημα ήταν ότι έχει σιχαθεί τα αναρχοκλαψομούνικα συνθήματα στους αθηναϊκούς τοίχους. Σήμερα το μεσημέρι τον θυμήθηκα. Γυρίζοντας από τα Βίλατζ στο Mολ, όπου είχα πάει να βγάλω εισιτήρια για τον Τεν-Τεν, είδα ένα τέτοιο απόφθεγμα: "Στις μέρες μας οι αξίες γίνονται σκουπίδια και τα σκουπίδια αξίες". Από κάτω το γνωστό κυκλωμένο "Α". Αν δεν υπήρχε η ιδεολογική υπογραφή, άνετα θα περνούσα το τσιτάτο για προϊόν νυκτερινής εξορμήσεως της ΧΑΝ.
Πραγματικά έχουμε πιάσει πάτο. Οι αναρχικοί, οι άνθρωποι που σιχαίνονται το κυρίαρχο ιδεολόγημα, την κυρίαρχη πολιτική τάξη, την κυρίαρχη αισθητική έχουν γίνει αλοιφή. Μπορεί να πετάνε μολότωφ, μπορεί να κυνηγάνε με λοστάρια τους εικοσάρηδες που αλωνίζουν ως εποχούμενοι Δίες την Αθήνα, μπορεί και να δίνουν και καμιά συνέντευξη σε έντυπα που βλέπουν με συμπάθεια τα "παιδιά", τι μένει όμως από τις αξίες και τα σκουπίδια; Ότι οι μικροί αναρχικοί είναι και αυτοί μία από τα ίδια των αφασικών παιδιών που κατακλύζουν τα φροντιστήρια και τα μπουμπουνίζουν οι εκθεσάδες με φληναφήματα περί ανθρωπισμού, πνεύματος, αξιών που κινδυνεύουν, ανθρώπων που αλλοτριώνονται, πνευματικών ανθρώπων που ανθίστανται κ.ο.κ. Αυτά είναι. Στην Ελλάδα και αναρχικός να θες να γίνεις σε φροντιστήριο πρέπει να πας. Και τα συνθήματα σε σχεδιάγραμμα από το φυλλάδιο, έτσι;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου