Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ

 Νέα μέρα, νέα μέτρα. Δεδομένο ότι θα 'χουμε κι άλλες νέες μέρες και πολλά νεότερα μέτρα. Το 'χω ξαναπεί, μη γίνομαι λοιπόν κουραστικός.
Αντιπαρέρχομαι και τις εμμονές μου και δε γράφω τίποτα για αναπόδραστη κατάληξη και αδιέξοδα του "θριαμβεύσαντος" καπιταλισμού που αυτοκαταστρέφεται, ως ανεμένετο άλλωστε από του 1848 ήδη.
Ας μην πιάσουμε και την κουβέντα περί ωρίμανσης των συνθηκών, οργάνωσης του πολιτικού αγώνα στους χώρους δουλειάς και του προτσές (αχ, τι ωραία λέξη).
Ας μην μπούμε και στη μεταμαρξιστική προσέγγιση περί στρέβλωσης, ιδιομορφίας, εν γένει μαλακίας, ρε παιδί μου, του ελληνικού καπιταλισμού.

Απλά, ας πούμε αυτό: "Δεν είμαι καθήκι και νοιάζομαι". Νομίζω φτάνει και περισσεύει.

ΥΓ. Εννοείται ότι νοιάζομαι και για το προτσές.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου