ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Κι αν βγεις στο δρόμο
Δεν είν΄ αρκετό
Κι αν φωνάξεις
Δεν είν΄ αρκετό
Κι αν ξέρεις;

Ποτέ δεν θα ΄ναι

Αρκεί η ανάσα σου
Μια κουβέντα
Απ΄το ανοιχτό παράθυρο
Τα ξεραμένα τριαντάφυλλα
Που άρπαξες βιαστικά
Ένα χαμόγελο στον καπνό
Ένα χαμόγελο χωρίς λόγο
Μια μνήμη στην Ακαδημίας
Υπάρχει μαγεία και στα λεωφορεία


Πιο πάνω απ΄ τη Σταδίου
Ένα χαμόγελο όλη η οργή

Και όλα θα ΄ναι δυνατά.
Όλα θα πάνε καλά.

Στην πόλη μου, στους δρόμους της
Στους δρόμους που σε είδα
Στους δρόμους της που περπατήσαμε
 Μαράκι
Προχτές, πάλι στη Σταδίου.