Ο πρωθυπουργός μας είναι ευγενής κι ευαίσθητος, ως εκ τούτου μας είπε ότι θα ιδιωτικοποιηθεί το ελληνικό σύμπαν, αλλά θα μας πει το πώς μετά το Πάσχα.
Μετά από ένα χρόνο μνημόνιο, με τον Μπάμπη να ξεροσταλιάζει κάθε βράδυ δίπλα στη γαλανομάτα, περιμένοντας να ανάψει το θατσερικό φως, ήγγικεν επιτέλους η στιγμή της δικαίωσης. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και ας υποθέσουμε ότι θα βρεθούν αγοραστές σε εξευτελιστικές, έστω, τιμές. Τι σημαίνει αυτό; Θα μπουν μπρος οι μηχανές της οικονομίας; Θα αυξηθεί η παραγωγικότητα; Θα έχουμε επιτέλους μια "κανονική" οικονομία. Ναι αμέ. Ας αφήσω στην άκρη την άποψή μου για την "ελεύθερη" οικονομία γενικώς και ας δούμε την ελληνική περίπτωση ειδικώς. Ποια ιδιωτική οικονομία θα αναπτυχθεί; Με ποιους;
Με τους Έλληνες επιχειρηματίες να λειτουργούν σαν μπακάληδες του προπερασμένου αιώνα, αξιοποιώντας το υπερκέρδος τους για να αγοράζουν μεζονέτες και να στήνουν κόλπα για ξέπλυμα του αφορολόγητου χρήματος; Αυτοί δεν είναι καπιταλιστές. Γερολαδάδες με Καγιέν είναι.
Με τις ξένες εταιρείες να επενδύουν με λογική καταδρομέα, τα βουτάμε και φεύγουμε; Αυτοί δεν είναι ξένοι επενδυτές, είναι εκφραστές του ρητού "Μάθανε ότι ιδιωτικοποιούμαστε, πλακώσανε κι οι Μίζενς".
Με το πολιτικό προσωπικό του "κρατισμού" να υποδύεται τώρα τους ιέρακες του φιλελευθερισμού με στυλ ελληνικό; Γεια σου ρε Αννούλα σοσιαλίστρια.
Η αποψή μου: Οι παθογένειες του ελληνικού δημόσιου τομέα προβάλλονται πολλαπλασιαστικά στον ιδιωτικό. Η μόνη διαφορά είναι ότι στο δημόσιο όλο το σκηνικό στηνόταν με ξεζούμισμα του εργοδότη (δηλαδή του κράτους) και υπέρ των προνομιούχων εργαζόμενων και των πολιτικών πατρώνων τους, ενώ στον ιδιωτικό τομέα μια ασύδοτη και κοντόφθαλμη εργοδοσία είχε στην πείνα (και στο τρέξιμο) τον εργαζόμενο. Το αποτέλεσμα όμως ήταν το ίδιο. Δημιουργικότητα, πρωτοτυπία, παραγωγικότητα, εντέλει, σε κοινό, χαμηλό, παρανομαστή. Όσοι ονειρεύονται ανάπτυξη και εξυγίανση με βλαχοθατσερισμό, θα ξυπνήσουν πολύ άσχημα. Αχ, Μπάμπη, τι θα κάνεις τότε, που δε θα 'χεις πια βαρβάρους;
Ομολογία του αποχωρούντα αρχισυντάκτη των New York Times !!
ΑπάντησηΔιαγραφήO Τζον Σουϊντον, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε προς τιμήν του πριν βγει στη σύνταξη.
Κάποιος από τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο, και ο Σουϊντον διέκοψε και συμπλήρωσε :
"Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω.
[...]
Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους.
Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων."
Μικρή, αλλά σημαντική νομίζω, διόρθωση http://www.constitution.org/pub/swinton_press.htm
ΑπάντησηΔιαγραφή