ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΘΑΤΣΕΡ

Κάποιοι "φιλελεύθεροι" και "ρεαλιστές" θεωρούν την απεργία άχρηστη και αδιέξοδη μορφή διεκδίκησης ενός καλύτερου παρόντος και μέλλοντος για τους εργαζομένους. Όπως φαίνεται υπάρχουν και κάποιοι επίσης φιλελεύθεροι  περί τα εργασιακά, οι οποίοι όμως δεν δηλώνουν τέτοιοι. Ας ακούσουμε έναν από αυτούς: "Το οικονομικό μας πρόγραμμα επέτυχε, διότι εβασίζετο σε έναν νοικοκυρεμένο συντηρητισμό. Δεν εταλαντεύετο και δεν διεταράσσετο από συνδικαλιστικάς απεργίας".

Ποιος τα λέει αυτά; Στυλιανός Παττακός. Δεν είναι όμως μόνο αυτός που εκφράζει τον σιδερένιο φιλελευθερισμό. Πολλοί νεοφιλελεύθεροι οικονομολογούντες προβάλλουν τη Χιλή του Πινοσέτ ως παράδειγμα ελεύθερης οικονομίας που οδηγήθηκε σε φρενήρη ανάπτυξη. Η ανάπτυξη βέβαια έχει ήδη εκπέσει σε κρίση και εκεί, όπως και αλλού. Ίσως θα έπρεπε να κάτσει πάλι καμιά χούντα να τους ξαναπελευθερώσει και να τους ξαναναπτύξει με το στανιό.

Στα καθ'ημάς πάλι, "στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία" βλέπω να συναντιούνται οι φοβισμένοι νοικοκυραίοι που αναπολούν τις όμορφες μέρες της εθνοσωτηρίου με τους φιλελεύθερους μεν, αλλεργικούς δε για συλλογικές εργασιακές διεκδικήσεις, προκειμένου να βγούμε από τον φαύλο κύκλο της κρίσης.

Υπάρχουν βέβαια και οι δικαιολογημένα σκεπτικιστές. Συνδικαλιστικό αλισβερίσι, συνδικαλιστές καρεκλοκένταυροι κ.ο.κ έχουν, σου λένε, ξεφτιλίσει και την απεργία και τους αγώνες των εργαζομένων γενικότερα. Σωστά. Αλλά ρε παιδιά, εσείς τι κάνετε, για να αλλάξει αυτό; Μήπως απλά σκάβετε πιο βαθιά στο λαγούμι σας, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι φτιάχνετε το ατομικό σας καταφύγιο;

Photo by Ourania Charm