Άλλο ένα θλιβερό, όσο και εξοργιστικό, περιστατικό προστέθηκε στη μακρά ιστορία του αίματος που εδώ και πάνω από έξι δεκαετίες γράφεται στην περιοχή της Παλαιστίνης. Πριν από λίγες ώρες έγινε γνωστό ότι υπήρξαν πολλοί νεκροί και τραυματίες από την επίθεση Ισραηλινών καταδρομέων στα πλοία της αποστολής βοήθειας για τη Γάζα. Δεν είναι βέβαια πρωτοφανής η τακτική των Ισραηλινών να τονίζουν με εντυπωσιακό, όσο και αποκρουστικό βέβαια, τρόπο την πρόθεσή τους να εξαφανίσουν έστω και την υπόνοια αμφισβήτησης των επιλογών τους για το μέλλον της περιοχής. Αυτή είναι μία πραγματικότητα που, δυστυχώς, έχει γίνει ρουτίνα. Αυτό που πραγματικά είναι ανήκουστο όμως, είναι η στάση των κυβερνήσεων και των Μ.Μ.Ε. ανά την υφήλιο, που κυμαίνεται από την "αντικειμενική" προσέγγιση μέχρι τη χλιαρή καταδίκη. Τι να λέμε όμως; Όταν για τον ισραηλινό στρατό, οι κανόνες εμπλοκής προβλέπουν τη χρήση πυροβόλων όπλων εναντίον όποιου προβαίνει σε επίθεση με ράβδους και άλλα παρόμοια αντικείμενα, τα λόγια περιττεύουν. Παλιότερα τέτοια συμβάντα με εξόργιζαν και για έναν άλλο λόγο. Έδιναν τροφή στα φασιστάκια, για να κάνουν φανερή ή κρυφή αντισημιτική προπαγάνδα. Τώρα πλέον ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει. Πρόκειται για κοκορομαχίες μεταξύ φασιστών.
ΥΓ1. Κάποιοι προβάλλουν το επιχείρημα ότι μεταξύ των ακτιβιστών ήταν ισλαμιστές φονταμενταλιστές, ακραία στοιχεία γενικότερα κ.ο.κ. Δεν με ενδιαφέρει, επίσης. Στο βαθμό που δεν έφεραν πυροβόλα όπλα είναι, απλά, θύματα βάρβαρης εγκληματικής ενέργειας.
ΥΓ2. Πολλοί φίλοι μού την είπαν άσχημα, καθώς θεώρησαν ότι χαρακτηρίζω ως φασίστες το σύνολο του ισραηλινού λαού. Προφανώς δεν εννοώ κάτι τέτοιο, προφανέστατα όμως πιστεύω ότι πάρα πάρα πολλοί Ισραηλινοί εμφορούνται από φασιστικές ιδέες, όπως άλλωστε και πάρα πολλοί Έλληνες. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι, προς το παρόν, τα θύματα των Ελλήνων φασιστών μετριούνται σε μερικές δεκάδες, ενώ των Ισραηλινών σε αρκετές χιλιάδες.
Με την ευκαιρία θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό από την Ίο προ εικοσαετίας, για να καταλάβετε ότι ο ακραίος ρατσισμός δεν είναι ξένος για το μέσο Ισραηλινό. Παρέα εικοσάρηδων (και βγάλε) Ισραηλινών τα πίνει συντροφικότατα με πλήθος άλλων ημεδαπών και αλλοδαπών συνομηλίκων έξω από κλαμπ περί την πέμπτη πρωινή. Ενώ η συζήτηση κινείται σε επίπεδο μπλαζέ καμάκι, ένας Ολλανδός κάνει το λάθος να αναφερθεί στην καταπίεση των Παλαιστινίων (μάλλον γιατί δεν είχε τίποτ' άλλο πλέον να πει). Ξανθό ισραηλινό μωρό αντιδρά με πάθος , ουρλιάζοντας "We fucked Arabs in the past and and we 'll fuck them forever!!!". Υπό την επήρεια του αλκοόλ η νεαρά Ισραηλινή, συνέχισε με μία σύντομη εξιστόρηση των νικηφόρων πολέμων του ένδοξου ισραηλινού στρατού. Αν λοιπόν στην Ίο, ξημερώματα, ακούς τέτοιες ιστορίες για αγρίους, κάτι σοβαρό συμβαίνει στην ισραηλινή κοινωνία.
ΥΓ1. Κάποιοι προβάλλουν το επιχείρημα ότι μεταξύ των ακτιβιστών ήταν ισλαμιστές φονταμενταλιστές, ακραία στοιχεία γενικότερα κ.ο.κ. Δεν με ενδιαφέρει, επίσης. Στο βαθμό που δεν έφεραν πυροβόλα όπλα είναι, απλά, θύματα βάρβαρης εγκληματικής ενέργειας.
ΥΓ2. Πολλοί φίλοι μού την είπαν άσχημα, καθώς θεώρησαν ότι χαρακτηρίζω ως φασίστες το σύνολο του ισραηλινού λαού. Προφανώς δεν εννοώ κάτι τέτοιο, προφανέστατα όμως πιστεύω ότι πάρα πάρα πολλοί Ισραηλινοί εμφορούνται από φασιστικές ιδέες, όπως άλλωστε και πάρα πολλοί Έλληνες. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι, προς το παρόν, τα θύματα των Ελλήνων φασιστών μετριούνται σε μερικές δεκάδες, ενώ των Ισραηλινών σε αρκετές χιλιάδες.
Με την ευκαιρία θα σας διηγηθώ ένα περιστατικό από την Ίο προ εικοσαετίας, για να καταλάβετε ότι ο ακραίος ρατσισμός δεν είναι ξένος για το μέσο Ισραηλινό. Παρέα εικοσάρηδων (και βγάλε) Ισραηλινών τα πίνει συντροφικότατα με πλήθος άλλων ημεδαπών και αλλοδαπών συνομηλίκων έξω από κλαμπ περί την πέμπτη πρωινή. Ενώ η συζήτηση κινείται σε επίπεδο μπλαζέ καμάκι, ένας Ολλανδός κάνει το λάθος να αναφερθεί στην καταπίεση των Παλαιστινίων (μάλλον γιατί δεν είχε τίποτ' άλλο πλέον να πει). Ξανθό ισραηλινό μωρό αντιδρά με πάθος , ουρλιάζοντας "We fucked Arabs in the past and and we 'll fuck them forever!!!". Υπό την επήρεια του αλκοόλ η νεαρά Ισραηλινή, συνέχισε με μία σύντομη εξιστόρηση των νικηφόρων πολέμων του ένδοξου ισραηλινού στρατού. Αν λοιπόν στην Ίο, ξημερώματα, ακούς τέτοιες ιστορίες για αγρίους, κάτι σοβαρό συμβαίνει στην ισραηλινή κοινωνία.